Nikkō między duchowością a naturą

Nikko (日光市) znajduje się w północno-zachodniej części prefektury Tochigi, która słynie z bogatej i rozległej przyrody oraz licznych atrakcji turystycznych, w tym historycznych sanktuariów i świątyń.
Jako święta kraina kultu górskiego, wiele osób odwiedza Nikko ze względu na jego wyjątkową mistyczną atmosferę. Nikko było centrum shintoistycznego i buddyjskiego kultu górskiego przez wiele stuleci przed budową Toshogu w XVII wieku, a Park Narodowy Nikko nadal oferuje malownicze górskie krajobrazy, jeziora, wodospady, gorące źródła, dzikie małpy i szlaki turystyczne.

Chodźmy odkryć Nikko

Wodospady Kegon

Wodospad Kegon ma 97 metrów wysokości i jest naturalnym punktem orientacyjnym Nikko. Legenda głosi, że nazwa wodospadu Kegon pochodzi od Kegon-kyo, jednego z pism buddyjskich. Z potokiem wypływającym z jeziora Chuzenji, wodospad Kegon jest jednym z trzech wielkich wodospadów w Nikko, obok wodospadów Kirifurinotaki i Uraminotaki, co czyni ten obszar ważnym miejscem turystycznym.

Jezioro Chuzenji

Jezioro Chuzenji, położone w Parku Narodowym Nikko, powstało wiele lat temu w wyniku wybuchu wulkanu w górach Nantai. Jest to największe jezioro w prefekturze Tochigi o obwodzie około 25 kilometrów. Na brzegach jeziora znajdują się gorące źródła i łaźnie publiczne, gdzie natura odgrywa główną rolę. Widok na jezioro Chuzenji zmienia się w zależności od pory roku: azalie wczesnym latem i czerwone liście jesienią. Krótko mówiąc, w każdej porze roku naturalna panorama pozostawia Cię bez tchu.

Wielkie Wodospady Oku-Nikko

Yudaki to duży wodospad o rozwidlonym kształcie i jest jednym z trzech dużych wodospadów Oku-Nikko, obok wodospadów Kegon i Ryuzunotak.
Z punktu widokowego wodospadu w pobliżu basenu roztacza się wspaniały widok na jego spadek na około 70 metrów, a w pobliżu zbudowano chodnik, który pozwala zbliżyć się do punktu, w którym zaczyna się strumień. Są to bardzo sugestywne widoki, z których można oglądać i słuchać ryku wody.

Akechidaira: Gdzie widok na Nikko jest jeszcze piękniejszy

Akechidaira słynie z jesiennych liści i jest miejscem, gdzie obserwacja Akechidaira jest najpiękniejsza w Nikko. Natura Nikko z jeziorem Chuzenji, wodospadami Kegon i górą Nantai tworzy zapierającą dech w piersiach naturalną panoramę. Z punktu obserwacyjnego można kontynuować do jeziora Chuzenji, idealnego miejsca dla miłośników trekkingu.

Sanktuarium Nikko Tosho-gu

Świątynia Nikko Tosho-gu czci Ieyasu, daimyo Sengoku, który przewodził krajowi w okresie Edo, ustanawiając japoński szogunat jako pierwszy szogun. Historia świątyni sięga roku 1616, kiedy Ieyasu zmarł i został tam czczony jako bóstwo.
Brama Yomeimon ma luksusowy charakter, a rzeźby na niej są pięknie pokolorowane przez wykwalifikowanych rzemieślników. Rzeźby trzech mądrych małp i Nemuri-neko są wszędzie i są zapierająco piękne.

Świątynia Nikkozan Rinnoji

Świątynia Rinno-ji ma bogatą historię obejmującą ponad 1250 lat. Główna świątynia, Sanbutsudo Hall, jest jedną z największych budowli w Nikkosan, z trzema imponującymi buddyjskimi posągami, które rzekomo reprezentują trzy święte góry Nikko. Nie można pominąć Gomado Hall z posągami bogów fortuny i skarbca świątyni z wieloma ważnymi kulturowymi obiektami. Piękny ogród Shoyoen, w tradycyjnym japońskim stylu, ma ścieżkę wokół stawu.

Świątynia Nikko Futarasan-Jinja

Centrum kultu górskiego, Sanktuarium Futarasan jest uważane za ujigamisama, jest uważane za strażnika tego obszaru. To sanktuarium ubóstwia Górę Nantaisan, wspaniały wulkan w Parku Narodowym Nikko. Słynny czerwony Most Święty jest jednym z najsłynniejszych miejsc. To sanktuarium jest często odwiedzane przez tych, którzy modlą się o małżeństwo, ciążę i dzieci.

Góra Nantaisan

Góra Nantaisan to wulkan o wysokości 2485 m w Parku Narodowym Nikko i miejsce kultu przyrody. Zwiedzający mogą dojść pieszo do Chugushi, świątyni zbudowanej w środkowej części świątyni Futarasan, i wspiąć się po licznych kamiennych schodach do świątyni Okumiya zbudowanej na szczycie.

Płaskowyż Senjogahara

Senjogahara to rozległy teren podmokły, na którym żyje ponad 350 gatunków rodzimych roślin i dzikich ptaków, z których wiele jest chronionych przez Konwencję Ramsarską. Oglądanie wspaniałych widoków podczas przechodzenia przez drewniany most, co zajmuje około 2 godzin, to naprawdę przyjemne doświadczenie.
Najlepszą porą na wizytę jest okres od połowy czerwca do początku sierpnia, gdy pola są w pełnym rozkwicie, a także jesienią, gdy wysokie trawy przybierają pomarańczowo-czerwony kolor.

Płaskowyż Odashirogahara

Trawiaste równiny Odashirogahara wydają się być wyjęte z obrazu, a dla miłośników natury jest to miejsce, w którym można podziwiać naturalne piękno. 2-kilometrowa ścieżka, na której można podziwiać kolory natury. W tym lesie rośnie pojedyncza japońska brzoza znana jako Lady of Odashirogahara.

Jezioro Yunoko

Jezioro Yunoko zachwyca pięknem z każdej perspektywy. Można wybrać się na godzinny spacer malowniczą trasą, która prowadzi obok pierwotnego lasu i wzdłuż brzegu jeziora.
Najlepszy czas na odwiedzenie jeziora to okres od końca września do połowy października, kiedy wody jeziora mienią się wspaniałymi kolorami jesiennych liści.

Płaskowyż Akechidaira

Podróż kolejką linową Akichidaira może zająć tylko 3 minuty, ale widoki na jezioro Chuzenji, górę Nantaisan i wodospady Kegon są niezapomniane. Odwiedzający wsiadają do kolejki linowej na płaskowyżu Akechidaira, w pobliżu szczytu malowniczego, krętego zbocza Irohazaka. Ta przejażdżka jest szczególnie popularna jesienią, w okresie zmieniających się kolorów i kwitnienia wiśni, kiedy dolina poniżej jest kalejdoskopem barw.

Tor Iroha-zaka

To jedna z najpiękniejszych dróg w Nikko: 48 ostrych zakrętów, które tworzą kręte zbocze Irohazaka, oferuje kierowcom panoramiczny widok na każdym zakręcie. Pierwszy podjazd prowadzi w góry, a drugi z powrotem w dół.

Płaskowyż Kirifuri Kogen

Kirifuri Kogen Highlands to płaskowyż na zboczu góry Akanagisan, który oferuje wiele fantastycznych szlaków turystycznych. Pod koniec czerwca wielu turystów udaje się na ten płaskowyż, aby zobaczyć kwitnące lilie. Dla tych, którzy lubią trochę ćwiczeń, 1445 stopni Tenku Kairo prowadzi do pięknego punktu widokowego, gdzie zimą można jeździć na nartach i chodzić na rakietach śnieżnych.

Nikko Kaido Suginamikimichi

Droga do świątyni Nikko Toshogu została obsadzona wieloma drzewami cedrowymi jako ofiara dla świątyni. Zajęło to lata pracy, a trasa została uznana za najdłuższą drogę obsadzoną drzewami na świecie.

Otchłań Kanmangafuchi

Podczas wybuchu Mount Nantaisan lawa wpłynęła do rzeki Daiyagawa, tworząc piękne czarne jezioro lawowe zwane Kanmangafuchi Gorge. W drodze do wąwozu można zobaczyć 70 kamiennych posągów zwanych jizo, które według starożytnej legendy wydają się zmieniać za każdym razem, gdy się je liczy.

Nikko Edomura

Wiedza o tym, jak miasto wyglądało w przeszłości, jest czymś, co intryguje każdego. W Edo Wonderland miasto zostało odtworzone z charakterystyczną starożytną japońską architekturą, aby zabrać turystów w przeszłość. Teatr Ninja, przebieranie się w stroje z okresu Edo i wiele więcej, pozwala podróżnikowi zanurzyć się w starożytnej epoce.

Nikko-yuba

Odwiedzający Nikko nie mogą przegapić jednego z charakterystycznych przysmaków tego regionu: yuba, czyli skórki tofu. Przyrządza się ją, wyjmując wierzch gotowanego mleka sojowego, można ją jeść na świeżo lub suszoną i delektować się nią z innymi daniami.

W świątyni Nikko Toshogu na wiosnę panuje czas świętowania.

Pod koniec maja odbywają się dwa wydarzenia: podczas pierwszego łucznicy konni demonstrują swoje umiejętności posługiwania się łukami i strzałami, a podczas drugiego mężczyźni w tradycyjnych strojach samurajów przechadzają się ulicami, odtwarzając scenę przeniesienia grobu szoguna Tokugawy Ieyasu z góry Kunousan w prefekturze Shizuoka do Nikko, gdzie miał zostać pochowany.

Festiwal Domów Śnieżnych

Miasto gorących źródeł Yunishigawa co roku przyciąga wielu turystów swoim festiwalem domów śnieżnych. Maleńkie chaty śnieżne zwane kamakura są oświetlane od środka, tworząc piękną atmosferę wzdłuż rzeki każdej nocy.

Cesarska willa Nikko Tamozawa

Tamozawa została zbudowana w 1632 roku przez cesarzową Meisho jako miejsce do życia dla jej krewnych, przy pałacu w Akasaka. W 1898 roku ta trzypiętrowa część wolnostojącego pałacu została zburzona i przeniesiona do obecnej lokalizacji w Nikko, gdzie w 1899 roku rozbudowano ją o nową rezydencję zbudowaną wokół tej samej konstrukcji. Cesarz Taisho używał jej jako letniej rezydencji, aby uciec od brutalnego upału Tokio do 1925 roku.
Cesarz Showa ukrywał się w Tamozawie po ewakuacji podczas II wojny światowej. Po wojnie willa popadła w ruinę, a kilka lat później została odrestaurowana i ponownie otwarta jako muzeum dla publiczności.
Tamozawa to jeden z największych drewnianych budynków w Japonii. Zastosowano w nim wiele tradycyjnych metod architektonicznych i konstrukcyjnych, których nie stosuje się już w nowoczesnych budynkach. Cel i symbolika tych metod są wszędzie – od belek stropowych, przez malowidła ścienne, po tatami i przesuwane ściany – dekonstruowane.